Bir mahkeme salonunda cinayetten şüpheli bir sanığın avukatı konuşmaktadır. “Sayın hakim iddia makamının müvekkilim tarafından öldürdüğünü iddia edilen kişinin bir dakika sonra kapıdan içeriye girdiğini göreceksiniz.” Herkes kafasını çevirir ve kapıdan içeri girecek kişiyi bekler ama kimse gelmez. Avukat, “Bakın hepiniz kapıya baktınız, nasıl olur da içinizde şüpheleriniz varken müvekkilimi kesin suçlu olarak yargılarsınız!” der. Hakim tokmağını vurarak, sanığı suçlu bulur ve hapse atılmasına karar verir.
Avukat fırlar ayağa ve “Sayın Hakim, şüphe duyulan bir….” derken, hakim araya girer.
“Evet biz şüphe duyduk ama müvekkilin başını çevirip kapıya bile bakmadı.”
“O öldürdüğüne o kadar emin ki gelemeyeceğini bildiği için dönüp bakmadı,” der.
İnanç böyle bir şeydir, inanıldığında şüpheye yer yoktur.
Zayıflamada Son Söz kitabımdan alıntıdır
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Küfür, hakaret içeren yorumlar yayınlanmayacaktır.
Teşekkürler..