Babaannem derdi ki:

"Kendinle geçinmeyi bilirsen kızım,
herkesle geçinirsin...
El alemin tavuğuna "kışt" demeden önce
keline
hangi merhemin iyi geleceğini bilmelisin...
Söveceksen de,
kızıp küseceksen de,
"hesapsa hesap, kitapsa kitap" diyeceksen de
önce kendinle yüzleşmelisin...
Böyle böyle karşındakinin yüzünde kendi yüzünü,
karşındakinin sinirinde kendi tersini düzünü
karşındakinin hüznünde kendi hüznünü
karşındakinin acısında, tasasında,
endişesinde, umudunda,
sancısında kendini bulursun...
Çuvaldızın hep sağ cebinde bulunsun...
Herkes anlaşılmak için dua eder durur...
Geçinmeyi bilenler
kıtta da kanaatta da şükür pişirir;
kepçesini kapan haydi buyursun...
Gergin ip çabuk kopar kızım...
Mutsuzluğuna başka neden arama...
Kendinle geçinmeyi beceremezsen
başkalarıyla da geçinmek için
debelenir durursun...

"MERAL DEMİR
S/ÖĞÜT 2-Babaannem Derdi ki isimli kitabından