Anbean sana gelip çatan bu dertler, senin yaptıklarının cezasıdır.

Anbean sana gelip çatan bu dertler, senin yaptıklarının cezasıdır. İşte “Kalem yazdı, mürekkebi bile kurudu” nun manası budur. 
Bizim adetimiz değişmez, doğru yolu gösteririz. İyiliğe karşılık iyilik, kötülüğe karşılık da kötülük demektir.

Sen manada geceden de dilsiz, sessizsin. Öyle olduğu halde sözüne niceye bir müşteri arayacaksın? Onlar, senin önünde sana aş sallayıp dururlar. Ömrün, onların sevdası ile geçti gitti. Bana hasetten kıvranma diyorsun ama adam, bir hiçi kaybetti diye haset eder mi hiç? 
Aşağılık kişilerin bir şey öğretmesi toprak parçasına nakışlar yapmaya benzer a aç gözlü. Kendine aşkı ve bakışı öğret. Bu bilgi, taşa kazılan nakış gibidir. Nefsin sana bir vefa şakirdidir. Başka her şey yok oldu. Sen nerede ne arıyorsun ki? Başkalarını bilgi sahibi ediyor, yüceltiyor, fakat kendini kötü huylu ve bomboş bir hale sokuyorsun.
Bilgisizlik insanın nefsine ait olunca, nefsini imam edinen insanlar cehalet içinde kaldıklarını hiçbir zaman anlamazlar. Ta ki cehalet karanlığından sıyrılıp bir akıllıya bel bağlayalar.”

İşte Mevlânâ Hazretlerinin ifade ettiği gibi, insan kendine aşk ve bakışı öğretmeli. Bakacak gözün maşuka nasıl bakacağını öğretmeli. Öğretmeli ki onu tanısın ve onu bilsin, her şeyiyle o olsun. Kendine gelen her bir nimete hikmet nazarıyla baksın da, başkasının elindekilere rağbet etmesin. Aksi halde kendi benliğine esir düşen insan kendi elindekileri görmeyip başkasının elindekilere göz diker. Bununla beraber de nefsi yüzünden başına gelen musibetler esnasında yaratcısını hatırlayıp tüm sorumluluğu O’na yüklerken, nefsine gelen güzellikleri de nefsinden bilmesi, nefsin ne kadar cahil olduğunu göstermektedir.

Mevlana // Gizli Öğretisi Üç Sufi Yolu.